Menü

Kore DiziJapon DiziKendi KalemimdenKitap Yorumu Melankolik Masallar Mim Kore FilmJapon FilmKendi SesimdenAnime Günlük Mevzular Johnny Deep

Translate

15 Şubat 2016 Pazartesi

17 BLOGGER 1 HİKAYE/ BÖLÜM 12: HİPNOZ (ECE EVREN)







Sürekli seanslar çoktan başlamıştı.Doktoru,onun tüm yaşadıklarını hem hatırlayarak hem hiç saklamadan anlatması için, Rhett’le ya da Melanie eşliğinde muayenehanesine geldiklerinde bir başarıya ulaşamayacağını anlamıştı zaten ve çoktan kararını vermişti.Özel odalarda hipnoz seansları yapmak şimdilik ikinci alternatifti.Son geldiklerinde bunu düşündüğünü  Melanie’nin  kulağına fısıldamıştı. 

Rhett’den Lexi’nin etkilendiğini ve çeşitli kişilikleriyle tanıştığı için onun yanında garip hissedeceğini ve teşhisinde menfi etki olacağını söylemişti. ’’Rhett’in haberi olmasın.Normal bir gezinti imiş gibi bana getir Lexi’yi dedi. 

Mell başını ‘’Evet ‘’dercesine öne doğru bir iki kere salladı.Kişilik sapmalarında o ismin altında yaşadıkları gerçek miydi, yoksa hepsi halüsünasyonlardan ibaret miydi?.Bunu kesin öğrenmesi gerekiyordu.Ve tüm isimlerin altındaki gerçek yaşanmışlıkları.

Ama Melanie’ye ,bundan kardeşinin haberi olmasını ve onu ikna etmesi gerektiğini de ilave etti.Mell’e yine zor bir görev düşmüştü. Doktordan ayrılıp ,kaldıkları yere giderken yol boyunca nasıl ikna ederim diye düşündü.Hangi kişiliğiyle karşılarsa nasıl anlatması gerekliliğini de tabii.

Rhett’in Lexi’nin hayatındaki yeri neydi,değişik kimliklerinin isim babasımı yoksa onu bütün kimliklerine rağmen kabul edecek bir kahraman yürek miydi?Hepsi anlaşılacak her şey su yüzüne çıkacak mıydı Lexi ana kimliklerinde sabitlenince?Kendinden koşarak kaçıp diğerlerine, ilk önüne çıkan kimliğine sığındıklarında, kim bilir hangi bir üst rezillikte kendini oyalamış ve ortada olmadığı süreçte hiç kadınlığının tuzağına düşmemiş miydi?

Doktor Hugg bütün bildiği bilimsel yöntemleri denemeye kararlıydı.Yeter ki baş ve yardımcı kimlik kalsındı karşısında.Onlarla başa çıkmak,sürüyle uğraşmaktan basitti.



Sözleşilen gün gelip çatmıştı.Bir gece evvelinden Melanie  Allah'tan hakiki Lexi’yle anlaşmış ve onu sakinleştiricilerle uyutmayı başarmıştı .Tetikte yattı yanında,ama bir iki hıçkırığı ve kalkma hamlesinden başka kayda değer bir şey olmamıştı. Lexi gözlerini açtığında ‘’Yine mi hayattayım,lanet olsun..’diye fısıldadı.

Melanie’yi görünce minik bir bebek gibi güldü. Melanie’yi şaşırtan birkaç söz çıktı,pembemsi dudaklarından,ilaçlardan kuruyan ağzını diliyle  ıslatmaya çalışarak.’’Hatırlamam gerekiyor kardeşim.Çok yorgunum..’Hadi giyineyim ve gidelim. Rhett nerde?’Mell_’’Bugün arabanın bakımıyla uğraşacak,dönüşe yetişir ‘’dedi.Lexi sırıttı.

Arkadaşının arabasını almıştı Melanie, arka koltuğa uzanmak istedi Lexi. Kabanını başının altına yerleştirdi ve yolculuk başladı. "Hiç bir şey düşünmemeye çalış canım,bak tedavin bugün gerçekten başlayacak.’’ 

Lexi ayrıntıları nedense hiç sormadı ve düşüncelere daldı arkada.O kendinde olduğu,bilinci açık  olduğunda hep düşünürdü zaten. ’’Yorgunum ‘’dedi ve iç sesi sahne aldı beyninde yankılar yaparak. 

Kendisine travmalar yaratmaktan,birinden diğerine kaçmaktan hoşlanmıyor değildi.Yaşadığını hissediyordu kaçıp yakalanırken.Bir karakterde tükenip diğerinde sahne alıyordu ve ana  karakteri kimseye vermiyordu.’Bu da bir başarıdır..’’dedi seslice.’Ne?’’dedi Melanie.

"Boşver sen anlamazsın.’’Rahat mısın ?’’dedi Melanie..’Sana bir yararı olacaksa evet ‘dedi usulca. Bak yine rahattan rahatsızlık duymaya başladı.Çocukluk anıları her tehlikeye açık beynine üşüşüyorlardı.Kalın bir örtü olsa beynimin içinde hatırladıklarımın üzerine örtsem.Onları o battaniyeyle ezsem ezsem geberip gitseler diye düşündü.’Amma uzaktaymış bu yeni yer ‘dedi.

Şuur altının limit arttırmalarından sıkılmıştı, bu işkenceden de.Birden yaşlarla doldu gözleri,her yağmurlarında daha bir kızarıyordu gözleri.Çantasına elini sokup küçük aynasına uzandı,gözlerine baktı.Ne düşündü bilinmez. 




HİPNOZ SEANSI…

Ne zaman Doktor Hugg’ın karşısına gelmişti …Şaşırdı.Kendi gayretiyle hatırlayamayacağı belliydi artık. Rhett,onu hatırlamayı çok istiyordu,hem de  şiddetle.Hayatındaki rolünü,sık sık onu bir yerlerden toplamasını, ‘Neden?’kapsamında  düşündüğü ona dair her şeyi.  

O isimlerle kendisine neden seslendiğini,o isimlerin içindeyken neler yaşadığını,hatta bir fahişe bile olup olmadığını öğrenmek,bu kişiliklerin onu yorduğundan evlaydı. ‘Ama ..’dedi içinden . 

’Doğduğumdaki saflığımı asla hatırlamayacağım ne yazık…’Doktor Hugg, Lexi’nin  yatar bir koltuğa uzanmasında yardımcı oldu nazikçe. Ayaklarını da aynı seviyeye getirdi.’Rahat mısın kızım?’’dedi.Başını salladı Lexi.’O zaman gözlerime gözlerini dik ve hiç kımıldamamaya çalışarak bak,kendini ,düşüncelerini gözlerime bırak Lexi ‘’dedi.Lexi denileni yaptı.

Yavaş yavaş yolculuk başlamıştı işte. Lexi’nin başı biraz ısınmış fakat göz kapakları ağırlaşmıştı..Çok uzun bir süre geçmemişti. Bir cennet bahçesindeydi şimdi.Karşısında bir uzun boylu güven veren beyaz saçlı ve sakallı bir adam duruyordu.Ona yumuşak bir sesle 

‘’Lexi…’’dedi.


Not: Bu bölüm sevgili Ece Evren tarafından yazıldı arkadaşlar. Ancak onun yerine ben yayınlıyorum :) Vee çekiliş sonucuna gelecek olursakk.



Sevgili Esra'ya kolay gelsin diyorum. ^_^


33 yorum:

  1. Sana dedim bana denk gelecek diye Beyza kalp krizi geçirecek ya simdi ayın 15 ya 22 ne kadar mı süren bugun sayılıyor mu çok heyecanlandım ya şacmalıyorum işte

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) 1 hafta süre var canım çok fark etmez 1 gün. Şimdiden kolay gelsin sana Esracım merakla bekleyeceğim.

      Sil
  2. Flashback tarzı bir bölüm olmuş sanırım. Çok beğendim; özellikle de bazı ayrıntılar çok zekice geldi bana, hatta okuyunca "evet yaa" dedirtti :))
    Elinize sağlık Ece Hanım :)
    Selam bu arada Dreamella, senin bloğundayım sonuçta şuan :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :))) benden de selam canım. Ben de çok beğendim gerçekten Ece abla çok güzel yazmış.

      Sil
    2. Sevgili DREAM,canım.Sana bu desteğinden dolayı çok minnettarım.Yardımcı olduğun için binlerce teşekkürler.Kendi yazımı okumak değişik bir heyecan verdi bana.Böyle bir güzellik tatmamıştım.Kolay gelsin canım.Senin başlangıcın,ki en başta olmanın tacını hiç birimizinkine kaptırmaz.Kaptırmamalı.Gözlerinden öpüyorum.Sevgilerimle.

      Sil
    3. Karga ve kız..Yorumunuz beni çok mutlu etti.Teşekkürler canım.Aranızda olmak çok güzel.Sevgilerimle

      Sil
    4. Ece ablacım asıl ben sana çok teşekkür ederim desteğin ve yaşadığın şeylere rağmen bizi yalnız bırakmadığın için. Senin kaleminden düşen bu güzel bölümü kendi blogumda yayınlamak beni cok mutlu etti. Benden de bolca sevgiler ablacım, çok teşekkür ederim.

      Sil
  3. Güzel bir bölüm olmuş da neden sen yayımladın:) Bir de 16 ya mı düştük biz. Daha dün 17 idik ya:::::::::::::(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece abla böyle istedi canım. ve evet malesef 16 ya düştük :) Eq da gidince böyle oldu.

      Sil
    2. sevdicann canım.Böyle yapmak zorundaydım. Öncelikle hastaydım ve bir söz vermiştim. Bölümü göndermek için korefenomeni kızımdan ve Dream'dan yardım istedim.Şeyma'nın yazdığı şahane sondan ilerleyerek 'Hipnoz'u nasıl yazmışım bir okuyayım dedim.Yorumunu tekrar görmüş oldum.Soru işareti kalmasın hiç bir kızımın aklında diye yazıyorum. Neden kendi sitemden yayınlamadığıma gelince...Ben hep bilgisayar monitörü ve klavye arasına sıkışmış bir halde yazar dururum.Kızım ve torunum beni dürterler ve ''Ne var?''diye bağırırım, korkarlar. Bu bir.İkincisi ise bir buçuk seneye yaklaştı sanırım blog açalı,iki üç blogger link vesaire konusunda bana yardımcı oldular. Onlar benim küçükten büyüğe oğlum olacak yaştalardı. Ama şimdi diyorum ki, keşke bir kızımdan yardım isteseydim. Bu yardımlar esnasında bir çok manevi zorluklar yaşadım. Hatta en sonunda sağlığım tehlikeye girdi ve tedavi listeme bir baba ilaç daha eklendi. İşte, hala sadece düz kullanımın dışında kırk kere söyleseler de anlamadığım, onları ve en çok da kendimi hırpaladığım bir süreç yaşadım. Artık siteme çekilip sessizce yazıp paylaşmaktan başka hiç bir şeye gücüm kalmadı. Belli bir yaştan sonra, tecrübeli olduğunuz, ya da yetenekli olduklarınız dışında meğer beyin gelen bilgileri reddedermiş ve bu (benim için çok çetin olan) yolda, neredeyse başımı önüne koymam lazımmış. Ama tüm itidalimi elden bırakmadan Allah'ın izin verdiği sürece yazmaya devam edeceğim. Hepinize sonsuz başarı ve mutluluklar dilerim.

      Sil
  4. Ammaaaann noldu böyle 16 ya mı düştük :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet canım ne yazık ki böyle oldu. Ne yapalım sağlık olsun :)

      Sil
  5. Kalemine sağlık Ece Abla!
    Kolay gelsin Esra!cım, Beyza da el atsın heee :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler yavrum.Senin yardımın yadsınmaz.Bloğumdaki tanıtım tıklanınca zaten Dreamella'cığıma ulaşılıyor..Ama bloğumdan da yayınlarım isterseniz.Fakat çocuklar ben gerçekten link nasıl oluşturulur,onu bile bilmiyorum.Tek başımayım.Mustafa Sönmez kardeşim 22 blogger bir hikaye tanıtımını yerleştirmişti.Ayrıca yapmam gereken bir şey olursa yazın.Ondan yardım isterim kızlarım.Bayağı fire olmuş,dön baştan yapılarak uzatılabilir aslında.Hepinize sevgiler canım.

      Sil
    2. Ece Ablacım! Linklere hiç gerek yoktu, sen o güzel yazılarını yazar gibi yayımlasaydın :)
      Dream'in bloğunda olmak bir ayrıcalık tabi ;) Ama sende de görmek isteriz bu yazıyı.
      Düz de olsa yaz bence (linksiz), sende de dursun :) Diğer bölümleri buluruz biz ;)

      Sil
    3. Yaptım yavrum.Bloğumdan da yayımladım.İnşallah becerebilmişimdir.Sevgiler..

      Sil
    4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

      Sil
    5. Ne demek abla her türlü yardımcı olmaya çalışırız ;)
      Sende de gözükmesi çok güzel oldu ;)

      Sil
    6. Ellerine sağlık ablacım olmuştur tabi hemen bakıyorum.

      Sil
  6. Esra'nın içine doğuyordu geldi gerçekten :))
    Hadi bakalım bitiyor az kaldı toparlamak size düşüyor :)))

    Güzel bir bölümdü, yazanı da yayımlayanı da tebrik ederim ;)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Dağınığım toparlamak bize kalacak kalan yerleri olsun :)

      Sil
    2. Teşekkürler dAğınık Anne.Biraz tembel işi oldu,fakat yaşım ancak yazma yaşı,sanırım teknik ayrıntıları anlayamıyorum.

      Sil
    3. Boşver Ece Abla, sen yazıyı yaz, teknik detaylar teferruat ;)

      Sil
  7. Ece abla ellerine sağlık yine ve yeniden harika bir bölüm olmuş :) Hikaye çok güzel gidiyor. Esra'nın yazacaklarını da heyecanla bekliyorum.

    YanıtlaSil
  8. Teşekkürler canım.Elimden geldiğince ..Zevkle yazdım.Esra kızıma kolay gelsin diyorum.Hepinize sevgiler:))

    YanıtlaSil
  9. Hikaye tüm sürükleyiciliğiyle devam ediyor yine :) Ellerinize sağlık hepinizin yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çokkk teşekkürler canım desteğin için :)

      Sil
  10. Ece abla seninde bölümün diyerleri gibi cok güzel olmuş. Hipnozu katmışsn nereden aklına geldii :) hepiniz çok yeteneklisiniz

    YanıtlaSil
  11. Ece abla seninde bölümün diyerleri gibi cok güzel olmuş. Hipnozu katmışsn nereden aklına geldii :) hepiniz çok yeteneklisiniz

    YanıtlaSil
  12. Sevgili Şeyma,sevindim beğenmene:) Öyle dedim bu kız başka türlü hatırlamıyor,belki hipnozla açılır beyni:))Bir de bunu deneyelim dedim.Tekrar teşekkürler yavrum.Sevgilerimle:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hepinizin bölümleri çok güzeldi ellerinize sağlık.

      Sil
  13. Bloğumda ödüllü blog keşif etkinliği var ayrıca bir de ufak bir hediyesi olan çekilişim var beklerim sevgiler :)

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Tasarım : Merve Canbaz