BÖLÜM
3: PARALEL YAŞAMLAR
Mary karanlık odada el yordamıyla yönünü
bulmaya çalışırken, bir şeylerin yolunda gitmediğini fısıldayan iç sesini
sıkıntıyla bastırdı.
"Amyyy, evde misin?"
Koridordaki ışığı yakıp arkadaşının odasına
yöneldi, bu saatte evde olmamasına imkân yoktu ama oda boştu... Kapının yanına
fırlattığı çantasını alıp, bir sürü ıvır zıvırın içinden güçlükle bulduğu
telefonun tuşlarına bastı. Telefon ısrarla çaldı, çaldı...
"Ah, Amy aç şu lanet telefonu!"
Huzursuzca evin içinde dolaşıyordu, neden
sonra koltuğun kenarındaki titreşime alınmış telefonu fark ettiğinde kalbi
yerinden çıkacak gibi hızlı atmaya başladı.
“Angie’yle beraberdir, tabi kesinlikle
onunladır.”
Angie ev arkadaşlarıydı ve cep telefonu
kullanmaktan ne yazık ki nefret ederdi. Ne yapacağını bilmez bir halde kimi arayabileceğini
düşünerek odasına yöneldi. Kendini sakinleştirmeye çalışırken, yatağının
köşesinde iki büklüm uzanmış gölgeyi gördüğünde panikledi, ışığı yakıp
arkadaşının yanına koştu:
"Amy, Amy!!"