Doenjang/The Recipe -- Fasül'ün Peşinde

Sanırım ben duygusuz biriyim ya da filmden hiç anlamıyorum.

Her zamanki gibi yorumlara bakarak başladığım bir filmdi The Recipe... 

Aman şöyle de güzel, böyle de güzel... Hadi dedim ben de bir bakayım neymiş ne değilmiş, başladım gecenin bir köründe...

...de romantik-dram sandığım film meğer fasül yahnisi biyografisiymiş.

Aslında böyle deyip küçümsememek lazım önemli sorulara ışık tutuyor film...

Bir mahkumun son isteği nasıl Doenjang (fasulye yahnisi) olurmuş? 

Son istek olacak kadar nesi özelmiş?

Malzemeleri neymiş?

Kim yapmış?

Yapan niye yapmış?

bla bla bla...


Senaryo kıtlığı çekilen bir dönemde yapıldı sanırım ama ben bunu izleme gafletine nasıl düştüm anlamıyorum.

Şimdi bir şey anlatacak, az sonra olaylar başlayacak derken film bitti. 

Filmin kaçırdığım güzelliklerini anlatacak arkadaşlar varsa çok memnun olurum, yoksa hayatımın en saçma sapan 107 dakikası için sonsuza kadar pişmanlık duyacağım :D

Şöyle bir konuya değinecek olursak...

Azılı mahkum polisten kaçabilme ihtimali varken sırf doenjang yemek için yakalanır hatta infazından önce de son isteği yine bu yahniyi yemek olur.

Bunun üzerinde boş işler müdürü bir yapımcı bu yahninin sırrını çözmeye çalışır.

Sonundaysa saçma sapan bir aşk hikayesine ulaşır.

ve tabi mükemmel doenjang tarifine :p

Erik çiçekleriyle doymuş kilden yapılmış çömlekler,

Deniz suyuyla ıslatıldıktan sonra güneşte kurutulmuş tuz,

Yavru domuz gübresiyle yetiştirilmiş fasulye,

Derin bir ormandan, kokar ağaç kaynak suyu,

Erik şarabı mayası,

Cırcır böceklerinin tınısı, gün ışığı, rüzgar

ve gözyaşı...

ve zıkkım!!!!

yürü git be!


Puanım: